★ KANJI (dosł. „znaki Hanów”) – Są to znaki pochodzenia chińskiego, które wraz hiragana, katakana, cyframi arabskimi oraz alfabetem łacińskim stanowią elementy pisma języka japońskiego.
Istnieją dwa systemy pisma sylabicznego kana: Hiragana i Karakana. Każdemu znakowi hiragany odpowiada znak karakany jak i każdemu znakowi katakana odpowiada znak hiragana.
★ HIRAGANA – Jest to japoński system pisma sylabicznego kana, która powstała poprzez uproszczenie niektórych znaków kanji.
Stosuje się ją do zapisu:
► OKURIGANY - czyli odmiennych końcówek gramatycznych japońskich słów.
► FURIGANY – czyli do objaśniającej wymowę znaków; spotykane głównie z rzadziej używanymi kanji;
► Przedrostków (np. お o), przyrostków (np. さん –san) czy różnego rodzaju partykuł (np. に ni - partykuła miejsca i celu)
► Różnych japońskich słów
- które nie posiadają swojego zapisu kanji,
- które są używane na tyle rzadko, że ich kanji są nieznane przeciętnemu Japończykowi,
- których obecnie nie stosuje się kanji. おい oi ("ej!"; brak zapisu kanji),
► Zamiast kanji w materiałach przeznaczonych dla dzieci i obcokrajowców.
★ KATAKANA – Jest to japoński system pisma sylabicznego kana, która powstała z przekształcenia fragmentów niektórych znaków.
Stosuje się ją do zapisu:
► Nazw własnych pochodzenia obcego (np. ポーランド Pōrando - "Polska" czy ヤン Yan "Jan")
► Wyrazów dźwiękonaśladowczych (np. ヒー hī oznaczające westchnięcie)
► Nazw zoologicznych i botanicznych.
► Słownictwa zapożyczonego z języków zachodnich
(np. パン pan – „chleb” czy インターネット intānetto – „internet”)
► Różnego rodzaju podkreśleń, nacisków (gdzie w polskim języku używalibyśmy kursywy (czcionki pochyłej), spacjowania czy wytłuszczenia).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz